Non é casual que agora o cadro de Almada Negreiros acompañe os textos do alumnado. A proposta na materia de Lingua Castelá e Literatura foi a de crear un testamento ológrafo a partir do modelo de Mario Benedetti. Pois ben, varios compañeiros e compañeiras preferiron inventar outra identidade e escribiron de puño e letra como se estivesen dando vida a un heterónimo, aínda que eles non sabían que o truco vén de lonxe e o maior experto é o poeta portugués Fernando Pessoa. Aquí vos deixo os magníficos traballos: Yo, Mabel, dejo en esta simple hoja de papel mi testamento. En un humilde folio escribo lo que ahora mismo con diecisiete años son mis pertenencias más valiosas. 1. Yo, Mabel, otorgo a mi mejor amiga, la única que ha visto todas mis facetas, que ha estado conmigo en las interminables noches llorando y por las tardes riendo en el parque, a ella quiero dejarle mi libreta. Desde su portada, ella y solo ella podrá adentrarse en esas páginas y perderse entre las...
Comentarios
Publicar un comentario