OBRADOIRO nº 2 EN 1º DE ESO: testamentos ológrafos

O escritor uruguaio Mario Benedetti publicou en 1999 a súa creación titulada "Testamento ológrafo" na recopilación de relatos Buzón de tiempo. Na materia de Lingua Castelá o alumnado de 1º ESO A resolveu magnificamente a actividade deseñada a partir deste texto modelo, do que vos deixamos unhas liñas para que logo poidades admirar algúns dos textos escritos polo alumnado: 

  1. Yo, Rogelio Velasco, dejo mis anteojos o gafas o espejuelos, a mi sobrino Esteban, para que pueda ver el mundo como yo lo he visto, a veces injusto, desarticulado, confuso, y otras veces generoso, ordenado, estimulante. [...]
  2. Yo, Rogelio Velasco, divorciado y vuelto a emparejar, nacido en Mercedes hace 65 años, dejo mi cámara fotográfica a mi exmujer, porque fue con esta Rolleiflex que tratamos de fijar ciertos instantes de nuestra breve bienaventuranza. [...]
  3. Yo, Rogelio Velasco, con la salud algo quebrada y no sé si recuperable, dejo a mi segunda mujer mis brazos y mis piernas, en recuerdo de que con unos y con otras la abarqué y la ceñí, la incorporé a mi territorio, la gocé y logré que me gozara. También le dejo […] la garantía de saberla dormida a mi lado y la certeza de que velará mi último sueño.
  4. Yo, Rogelio Velasco, dejo también una canción cadenciosa y pegadiza que mi madre cantaba en la cocina mientras revolvía el dulce de leche casero; […] dejo el cenicero de Murano que recogió sin inmutarse la ceniza de mis frustraciones; […] dejo la cadenita de mi pobre perro que murió hace tres años porque no pudo soportar su viudez; dejo un encuadernado ejemplar de la oda al carajo, única obra maestra del ubicuo bandolero que escribió nuestro himno y el de Paraguay; […] dejo el único piojo solitario, anacoreta, que ingresó hace doce años en mi geografía corporal y al que ultimé sin la menor piedad ecologista; […] dejo un decilitro de ola atlántica que guardo en un frasco verdiazul para que no extrañe; dejo un sueño erótico y su verdad desnuda, por cierto inalcanzable en la arropada vigilia; dejo una bofetada femenina, injusta y perfumada; dejo una patria sin himno ni bandera pero con cielo y suelo; dejo la culpa que no tuve y la que tuve, ya que después de todo son mellizas; dejo mi brújula con la advertencia de que el norte es el sur y viceversa; dejo mi calle y su empedrado; dejo mi esquina y su sorpresa; dejo mi puerta con sus cuatro llaves; dejo mi umbral con tus pisadas tenues; dejo por fin mi dejadez.

Pois ben, así resolveron os compañeiros e as compañeiras de 1º ESO A:

Yo, Mara Táboas, dejo una tarde soleada a mi padre para que se relaje y sea feliz por un rato, porque necesita desestresarse y pensar en positivo.

Yo, Mara Táboas, hija de mi madre, dejo un grito de alegría a mi abuela para que sepa que soy feliz, porque dice que siempre estoy muy triste.

Yo, Mara Táboas, dejo a mi hermana el árbol que plantó mi padre el día en que nací para que lo admire todos los días en su futura casa, lo riegue y lo cuide, porque quiero que se acuerde de mí.

Yo, Mara Táboas, dejo un aplauso a mi madre para que sepa que es increíble por esforzarse y estudiar de nuevo para cambiar de trabajo y, a la vez, cuidar de mi hermana y de mí. Porque la quiero mucho.

Yo, Mara Táboas, dejo un frasco de arena de la playa de Cesantes a mi abuelo Pepe para que recuerde esos días veraniegos jugando al fútbol y dando paseos cada noche.

Yo, Mara Táboas, dejo un abrazo a mi mejor amiga para darle las gracias porque ha estado conmigo en los buenos y en los malos momentos.

Yo, Mara Táboas, dejo un beso a mis otros abuelos para que lo disfruten porque quizá no les doy los suficientes.

Yo, Mara Táboas, dejo la canción "Súbeme la radio" a mi bisabuelo fallecido hace tres años para que cante y baile porque, cada vez que la escucho, me acuerdo de él ya que, cuando lo veíamos, nos la cantaba. (Mara Táboas Rey)


1. Yo, Cayetana Barros, dejo mi equipación de balonmano a mi hermana Valeria para que tenga la oportunidad de disfrutar y de aprender con la misma emoción que he sentido yo.

2. Yo, Cayetana Barros, dejo todas las imágenes y vídeos a las amigas que los hemos creado a pesar de nuestros altibajos a la hora de pasar tiempo juntas.

3. Yo, Cayetana Barros, dejo todos los abrazos y los recuerdos de un viaje muy emocionante a esas tres amigas que somos como hermanas y que, desde el comienzo de mi vida, me han apoyado.

4. Yo, Cayetana Barros, dejo todos los llantos a mi hermana para que pueda aprender y reflexionar sobre las experiencias buenas y malas que le puedan pasar a lo largo de su vida.

5. Yo, Cayetana Barros, dejo todos los besos, todos los abrazos que he intercambiado con mi familia por cuidarme y hacerme sentir como me he sentido durante toda mi vida.

6. Yo, Cayetana Barros, quiero dejar mi móvil a Daniela para que pueda responder a todas las personas que me llamen y para que así pueda descubrir todos mis recuerdos. (Cayetana Barros González)

Comentarios

Publicacións populares deste blog

AS EXPOSICIÓNS EN 1º DE ESO

PINTURAS CON PALABRAS

GREGUERÍAS DE 4º DE ESO